hyacinth.
ՅԱԿԻՆԹ ՅԱԿԻՆԹՈՍ. ὐάκινθος hyacinthus եւ χρυσόλιθος chrysolithus. գրի եւ ՅԱԿՈՒՆԹ, ՅԱԿԻՆԴ, ՅԱԿՈՒՆԴ. (յն. իա՛գինթօս. լտ. հիա՛չինթուս. թ. եագուտ) Ակն պատուական, է՛ որ երկնագոյն կապուտակ, է որ կարմիր ոսկեգոյն կամ դեղին, եւ է՛ որ կարմիր վարդագոյն։ Ոսկեգոյնն կոչի ըստ յն. եւ Ոսկեքար. Ոսկեակն.
Մետասանն՝ յակինթ։ Կարգն չորրորդ՝ յակինթ եւ բիւրեղ եւ եղունգն. (Յայտ. ՟Ի՟Ա. 20։ Ել. ՟Ի՟Ը. 20։)
Յափրիկէ լինի եւ կարմիր յակունդ. (Խոր. աշխարհ.։)
Ի պատուհանսն (աշտարակին) դնելով ակունս լուսատու՝ յակինթս եւ զմրուխտս. (Պտմ. վր.։)
(Բիծք լուսնի) խոյլք են խոռոչաց, որպէս յական յակնդի. (Շիր.։)
Եւ որպէս ա. ὐακίνθινος hyacinthinus. իբր Յակնթեայ. կապուտակ.
Ունէին զրահս հրեղէնս, եւ յակինթս՝ հրդեհեալս հրով. (Յայտ. ՟Թ. 17։)
ՅԱԿԻՆԹ. Ծաղիկ անուշահոտ, կապուտակ եւ պէսպէս գունով. նունուֆար, սիւմպիւլ.
Նոյն անձրեւ՝ ծիրանի զմանուշակն երեւեցուցանէ. կապուտակի հարկանի (ի) յակինթ ծաղիկ։ Ի մանուշակն ծիրանի, ի յակինթն՝ կապուտակ. (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։ Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Վարդս եւ մանուշակս, եւ շուշանս, եւ յակինթոսս. (Տօնակ.)
ուր եւ ասի վասն ականց (ի դէպ եկեալ եւ ծաղկանց).
Յակունդն է սա. եւ յակնթիցն բազում ազգ։